کاربران گرامی ، محتوای این پست دانلود باکیفیت ترین و جامع ترین تحقیق پاورپوینت درس نظریهها و روشهای مشاوره خانواده با عنوان بررسی اثر بخشی آموزش مهارت های فرزند پروری بر کاهش رفتارهای ناسازگارانه در کودکان می باشد که با فرمت ppt در ۲۰ اسلاید قابل ویرایش تهیه و تدوین گردیده است. امیدواریم که سودمند بوده و مورد استفاده شما سروران گرامی واقع گردد. در صورت نیاز می توانید این فایل ارزشمند را با مناسب ترین قیمت از وب سایت ما خریداری و دانلود نمایید.
این پروژه در زمینه روانشناسی خانواده بوده و در ۲۰ اسلاید طراحی شده است که می تواند به عنوان سمینار در کلاس (ارائه کلاسی) درس روانشناسی و مشاوره خانواده در سطح کارشناسی و کارشناسی ارشد رشته مشاوره خانواده مورد استفاده قرار گیرید.
بخشی از متن پاورپوینت آموزش مهارت های فرزند پروری بر کاهش رفتارهای ناسازگارانه در کودکان:
طبق پژوهشی که با هدف اثربخشی آموزش مهارت های فرزندپروری بر مشکلات رفتاری کودکان پیش دبستان ۶-۴ ساله شهر اصفهان, صورت گرفت. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه والدینی که کودکان آنها در مهد کودک های شهر اصفهان در سال ۱۳۸۹ ثبت نام نموده و در آنجا مورد آموزش قرار گرفتند, می باشد. با توجه به میزان برآورد حجم آماری و روش پژوهش که تجربی از نوع پیش آزمون و پس آزمون با گروه آزمایش و کنترل بود, تعداد ۶۰ نفر به صورت خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شده و به صورت گمارش تصادفی ۳۰ نفر در گروه آزمایش و ۳۰ نفر در گروه کنترل قرار گرفتند.
آنگاه گروه آزمایش تحت آموزش شیوه های فرزندپروری, طی ۶ جلسه ۹۰ دقیقه ای قرار گرفتند و در پایان دو مرتبه از هر دو گروه پرسشنامه رفتاری راتر کودکان گرفته شد.برای تجزیه وتحلیل داده ها از آزمون تحلیل کواریانس استفاده شد. نتایج نشان داد که میانگین نمرات مشکلات رفتاری کودکان در دو گروه تفاوت معنادار داشت.
بدین معنی که نمرات گروه آزمایش پس ازدریافت آموزش شیوه های فرزندپروری نسبت به گروه کنترل کاهش نشان داد. (یارمحمدیان و همکاران،۱۳۹۰)
بنابراین با توجه به یافته های این پژوهش, می توان گفت که آموزش و آگاهی والدین از نحوه برخورد صحیح با کودک خود و کسب آگاهی از موثرترین شیوه های فرزندپروری (روش مقتدرانه) و برخورد مناسب با کودک, نه تنها می تواند مشکلات رفتاری کودکان را کاهش دهد؛ بلکه در اثر آرامش روان آنان فرصت بهتری برای رشد و یادگیری در اختیار آنان قرار خواهد گرفت. (یارمحمدیان و همکاران،۱۳۹۰)